Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση ΗΘΕΛΕ να φτάσουν τα πράγματα εδώ. Έκανε ό,τι μπορουσε για να το πετύχει. Ξεγέλασε τους εταίρους και τον λαό. Και μέσα στη νύχτα, όπως κάνουν οι κλέφτες και δειλοί, ανακοίνωσε Δημοψήφισμα.
Έκτοκτε, έκλεισε κάθε πόρτα συνεννόησης, και οχυρώθηκε πίσω από τα δικά της σαθρά (για τον κοινό νου), πανίσχυρα (για τον καθόλου νου) επιχειρήματα:
-- Μας εκβίασαν.
--Μας πρότειναν μέτρα που εξαθλιώνουν τον λαό.
-- Μας έθιξαν την αξιοπρέπεια.
-- Δεν θα αφήσουμε κανέναν να θίξει την περιφάνειά μας.
-- Η Ελλάδα δεν εκβιάζεται.
-- Η Ελλάδα δεν δέχεται τελεσίγραφα.
-- Και άλλα λαμπρά.
Δεν ακουν, και δεν δέχονται κουβέντα. Ούτε σκέψη για μια ύστατη προσπάθεια συνεννόησης, ακόμα και τώρα που οι εταίροι ανοίγουν πόρτες.
Δεν πρόκειται για πείσμα.
Σχέδιο είναι.
Σχέδιο πολιτειακής ανατροπής, και εμπέδωσης ενός καθεστώτος που το λιγουρεύονταν στις νεανικές τους ονειρώξεις.
Κι εγω εκτονώθηκα πολλές φορές με την Μπριζίτ Μπαρντό, αλλά παλιά. Όχι τώρα.
Η Ευρώπη τους είναι ενοχλητική και απορριπτέα. Δεν τολμουν ακόμα να το πουν καθαρά, αλλά όταν θα στερεώσουν την παντοδυναμία τους θα είναι αυτονόητο.
Είναι ξένοι με την φιλοσοφία της Ευρώπης, που προάγει την συνεννόηση και απεχθάνεται την ρήξη. Οι δικοί μας ψευτοαριστεροί, που τυχάινει, κακή τη τύχη να κυβρνούν κιόλας χάρη στον Κουβέλη, τον Καμμένο και τον Μιχαλολιάκο, δεν ξέρουν τίποτ' άλλο από την ρήξη.
Όλοι είναι εχθροί τους. Φίλους δεν έχουν. Και σε προσωπικό επίπεδο που έχω γνωρίσει πολλούς από δαύτους, μόνοι και αποκομμένοι είναι. Στις συνελεύσεις αν καταξιώνονται...
Ηγέτης ήταν ο Μαντέλα. Που όταν αποφυλακίστηκε και είδε την εξουσία να του παραδίδεται από εκείνους που την έκλεψαν βίαια και απροκάλυπτα από τους μαύρους, δεν τους εκδικήθηκε όπως του ζητούσαν πολλοί συναγωνιστές του, αλλά τους συγχώρησε και κάθησε μαζί τους στο ίδιο τραπέζι.
Ο Τσίπρας, έξη μήνες τώρα στην εξουσία, δεν έκατσε μαζί να συνεννοηθεί με τους πολιτικούς του αντιπάλους. Τους έχρησε "μνημονιακούς", και τπους έβαλε αστέρι όπως έβαλαν οι ναζί στους Εβραίους.
Απόβλητοι.
Ούτε στο ίδιο πεζοδρόμιο να μην περπατήσουμε.
Ο Μαντέλα εάν ζούσε, θα έπιανε τον Τσίπρα από το αυτί και θα τουλεγε ξαναέλα μετα από δέκα χρόνια με τον κηδεμόνα σου, δεν είσαι άξιος εσύ να κυβερνήσεις μια χώρα και να την βγάλεις από κρίση.
Ο Γκάντι, θα καθόταν απέναντί του, από την μεριά των εταίρων και δανειστών, και θα του έλεγε "πρότεινε εσύ ό,τι θέλεις, και εμείς θα το δεχτούμε".
Και πάλι, είμαι σίγουρος ότι ο Τσίπρας θα απαντούσε "οχι πείτε μας εσεις, και θα σας απαντήσουμε εμείς".
Αυτό έγινε τους τελευταίους 6 μήνες, και την Παρασκευή η ελληνική κυβέρνηση απάντησε στον Γκάντι, "συγγνωμη, αλλά πάμε για δημοψήφισμα"!
No comments:
Post a Comment